- گرد ابر
- ابری که از بسیاری گرد و غبار پدید آید: زخ مه زگرد ابر بر چین گرفت سرباره از نیزه پرچین گرفت
معنی گرد ابر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بادی که خاک را بشکل استوانه ای طویل باسمان برد عصار: سیلی کردی میان وادی بر قله کوه گرد بادی. (جامی) توضیح گرد باد معمولا بر اثر برخورد و تعارض دو باد سریع که در جهت مخالف یکدیگر حرکت میکنند بوجود میاید. ذرات هوا بسبب برخورد حرکتی دورانی و رو ببالا می یابند چون جهت بالا که مخالف سطح زمین است جهتی است بلا مانع و ذرات هوا میتوانند حرکت خود را ادامه د هند. شکل گرد باد معمولا استوانه یی نزدیک بمخروط است که راس آن متوجه زمین و قاعده آن بالاست
آخر گرد آخر مدور: یک خر نخوانمت که یکی کاروان خری گرد آخرت پر از علف کفر و زند قه. (سوزنی)
نوعی سپر که تا قر. 10 ه (16 م) رایج بوده
آلتی است که نجاران بوسیله آن چوبها را سوراخ کنند
برماه برماهه مثقبه اسکنه
گرد گیرنده فرا گیرنده اطراف چیزی را محیط. آنکه گردان را مغلوب کند شجاع دلاور: یکی مرد بدنام او اردشیر سواری گرانمایه ای گردگیر
هر یک از گیاهانی که برگشان مدور یا نزدیک بدایره است مانند خطمی پنیرک و جز آنها
پهلوان وار، به روش پهلوانان مانند پهلوان
گره برنده، طرار کیسه بر جیب بر: توانگر زرهزن بود ترسناک تهی کیسه را از گره بر چه باک ک (امیر خسرو)
گرداب: خداوندا، چو آید پای برسنگ فتد کشتی دران گردابه تنگ... (نظامی)، طوفان: ازین گردابه چون باد بهشتی بساحل گاه قطب آورده کشتی. (نظامی)
آنکه سری مدور دارد: زدستهاشان پهنه زپایها چوگان زگرد سر ها گوی اینت شاه و اینت جلال. (فرخی)
قطعه ابر، تکه ابر
کیسه بر، جیب بر، برای مثال توانگر ز رهزن بود ترسناک / تهی کیسه را از گره بر چه باک (امیرخسرو- مجمع الفرس - گره بر)
آلتی که نجار با آن چوب را سوراخ می کند
جایی در دریا که آب دور خود می چرخد و فرو می رود، آبگرد
افزار نجاران که بدان چوبها را سوراخ کنند. مثقب بیرم بر ماه، دست افزاری که چرم دوزان خیمه را بدان سوراخ کنند تا طناب از آن بگذرد
آنکه مبتلی به جرب است، آنکه بدنش خارش دارد
جائی در دریا که آب دور خود میچرخد و فرو میرود
((گِ بُ))
فرهنگ فارسی معین
افزار نجاران که بدان چوب ها را سوراخ کنند، مثقب، بیرم، برماه، دست افزاری که چرم دوزان خیمه را بدان سوراخ کنند تا طناب از آن بگذرد